Bij duidelijke oorzaken – zoals een gebroken arm of een zichtbaar letsel – is pijn onderdeel van het aloude “overleven”. Het is functioneel; het lichaam moet helen en daarom rust houden. Na enige tijd is de wond genezen en begint opnieuw het dagelijks leven. Het leed houdt op te bestaan.
Maar hoe anders is dat met chronische pijn? Als chronische pijn begint gaan we ervan uit dat deze nooit meer weg zal gaan. Vaak is er ook geen medische en fysieke verklaring voor de narigheid. Maar de pijn drukt langzamerhand een zwaar stempel. Uiteindelijk heeft het een behoorlijk negatieve invloed op het leven.
Dan begint de zoektocht. Meestal hebben we vele artsen bezocht en te horen gekregen dat we er maar mee moeten leven. Het zal namelijk nooit meer weg gaan. En wat de dokter zegt is natuurlijk waar.. toch?